Czytelniczki i Czytelnicy,
miał być post o tym, jak znów słońce wygrało ze mną w sobotę w nierównej walce, ale niestety kpc zajmuje/zajmować powinno (niewłaściwe skreślić) cały mój wolny od pracy czas, zatem tylko szybkie ogłoszenie. Jeśli ktoś z Was zechce poświęcić chwilkę, aby wspomóc przyszłą panią mgr psychologii sportu (znajoma znajomej, ale tematyka zacna;)), to podaję link do ankiety dotyczącej umiejscowienia kontroli zdrowia, poczucia własnej skuteczności i potrzeby osiągnięć wśród osób biegających zarówno zawodowo, jak i rekreacyjnie. Autorka obiecuje feedback po zakończeniu badania.
Badanie trwa 5 minut (dla szybkoczytających nawet mniej;)). A przy okazji można spojrzeć, o cóż to psychologowie sportu mogę pytać...:).
Tym, którzy zechcą wypełnić ankietę w swoim i Autorki imieniu serdecznie dziękuję.
PS. A teraz moja prywatna ankieta:) - Kto wybiera się na Festiwal Biegowy do Krynicy?
środa, 31 sierpnia 2011
środa, 24 sierpnia 2011
Za-wody butelkę królestwo
Dzieje się. Dość dużo nawet i stąd nie zawsze już starcza czasu na klikanie z ocobiegakobiecie. A przecież kobiecie o tak wiele biega... No ale, pozostawmy tony melancholijne, bo żaden facet i tak tego nie zrozumie (puk, puk - jest tu jakiś;)?). Ad rem, lub ad run, jak kto woli.
Ostatni weekend upłynął pod znakiem małopolskiej gościnności biegowej - I Bieg Śladami Jana Pawła II okazał się całkiem niezłą imprezą i okazją do potruchtania blisko 23 km treningu - bo po pierwsze - formuła pierwszych zmian sztafety, w której FDNT Running Team brał udział, jak zapowiadałam na blogu, nie zakładała ścigania się, tylko wspólne przemierzanie trasy. Prawie 12 km w tempie między 5:30 a 6:00 i wielki niedosyt na mecie. Stąd też narodził się pomysł, aby pobiec również w Biegu Otwartym, który miał mieć ok. 13 km (nie miał nawet 11, jak okazało się na mecie;)). Pomysł wydawał się dobry, ale jak to z dobrymi pomysłami bywa, realizacja nie zawsze przebiega bezproblemowo.
Tym sposobem dochodzimy do "po drugie" - bo po drugie, pierwszy etap sztafetowy biegała Kaha równo w samo południe, bez żadnej butelki wody po drodze, a do kolejnego startu zostało niewiele ponad 1,5 h i nie sposób było wypić wiadro wody tudzież 4move, którego było pod dostatkiem w związku z patronowaniem FoodCare'a. I tak złapała mnie kolka niedługo po starcie i musiałam się z nią rozprawić, a gdy już-już niemal wychodziłam na prostą, nagle poczułam się tak, jakby mi ktoś przycisk "Off" nacisnął i nie było mowy o niczym innym, jak tylko rozpaczliwym rozglądaniu się za punktem odżywczym. Wiedziałam już, że to po prostu odwodnienie i nic już z tym nie zrobię (niestety, słońce to mój najgorszy przeciwnik od zawsze). To były najdłuższe 3 km ostatniego czasu - punkt z wodą stał dopiero na 6 (!) km. Gdy doczłapałam się do niego, pochwyciłam butlę z wodą i postanowiłam nie puścić aż do mety. W końcu do planowanych 13 km jeszcze trochę brakowało. Tak źle nie biegło mi się już bardzo dawno - każdy kolejny krok naprzód to był efekt wytężonej pracy mojego umysłu. Przy moście naprzeciwko Wawelu kolejny punkt z wodą - więc i kolejna butla dla ochłody na ciało, bo naprawdę gorąco było, ale jak się okazało, do mety zamiast spodziewanych 3 km - ok. 1 km pozostał (co było wiadomo na ostatniej prostej na Plantach, bo trasa nie była oznaczona). Bez sensu ten drugi punkt z wodą , bo przecież można było to jakoś bardziej równo podzielić. No ale - pierwsza edycja imprezy, więc mogą być błędy.
Koniec końców okazało się, że te blisko 11 km przebiegłam w 61'31", co i tak należy uznać za sukces.
Na metę zaś wbiegałam w towarzystwie Briana Scotta i sympatycznego pana z numerem 158, który podtrzymywał mi tempo, gdy ja już nie za bardzo miałam jak je sama trzymać - dziękuję!:).
Wypada się jeszcze pochwalić, że na Mistrzostwach Polski w radioorientacji sportowej, które odbyły się w moim rodzinnym Zamościu udało mi się nie zgubić:). Było naprawdę super po dość długiej przerwie zmierzyć się z otwartą przestrzenią, a nie wytyczoną od początku do końca trasą. I po raz kolejny uświadomiłam sobie(choć już powoli tę świadomość kurz przykrywać zaczął), że w tym bieganiu po lesie najpiękniejsze (ale i trudne jednocześnie) jest to, że w przeciwieństwie do asfaltu czy innych ścieżek biegowych miejskich, jeśli czegoś sama od początku do końca nie wypracujesz, to żadna amortyzacja w nawet najlepszych butach świata nie pozwoli Ci korzystać z siły oddawanej przez podłoże. Bo przy bieganiu na przełaj to się po prostu nie sprawdza - masz tylko to, co potrafią Twoje mięśnie i na ile pozwala Ci Twoja wytrzymałość. A moja..? No cóż, stwierdzam lapidarnie, że była znacząco lepsza w okresie przed zarzuceniem radioorientowania się:) Słowem - roztoczańskie tereny dały mi w kość. I o to chodziło:).
Dla ciekawych, jak wygląda start w takich zawodach, fotka na chwilę przed wystartowaniem. W ręku mam mapę, kompas i radioodbiornik, a na uchu słuchawka do odbiornika, aby móc słyszeć nadawany przez ukryte w lesie nadajniki sygnał alfabetem Morse'a. Jak widać, poza tym wyposażeniem nie różni się taki zawodnik jakoś szczególnie od standardowego biegacza:).
I nawet udaje mi się ostatnio w miarę regularnie trenować - szaleństwo normalnie:). A podbiegi na Agrykoli to teraz mój ulubiony akcent, a co! ;).
Ostatni weekend upłynął pod znakiem małopolskiej gościnności biegowej - I Bieg Śladami Jana Pawła II okazał się całkiem niezłą imprezą i okazją do potruchtania blisko 23 km treningu - bo po pierwsze - formuła pierwszych zmian sztafety, w której FDNT Running Team brał udział, jak zapowiadałam na blogu, nie zakładała ścigania się, tylko wspólne przemierzanie trasy. Prawie 12 km w tempie między 5:30 a 6:00 i wielki niedosyt na mecie. Stąd też narodził się pomysł, aby pobiec również w Biegu Otwartym, który miał mieć ok. 13 km (nie miał nawet 11, jak okazało się na mecie;)). Pomysł wydawał się dobry, ale jak to z dobrymi pomysłami bywa, realizacja nie zawsze przebiega bezproblemowo.
Tym sposobem dochodzimy do "po drugie" - bo po drugie, pierwszy etap sztafetowy biegała Kaha równo w samo południe, bez żadnej butelki wody po drodze, a do kolejnego startu zostało niewiele ponad 1,5 h i nie sposób było wypić wiadro wody tudzież 4move, którego było pod dostatkiem w związku z patronowaniem FoodCare'a. I tak złapała mnie kolka niedługo po starcie i musiałam się z nią rozprawić, a gdy już-już niemal wychodziłam na prostą, nagle poczułam się tak, jakby mi ktoś przycisk "Off" nacisnął i nie było mowy o niczym innym, jak tylko rozpaczliwym rozglądaniu się za punktem odżywczym. Wiedziałam już, że to po prostu odwodnienie i nic już z tym nie zrobię (niestety, słońce to mój najgorszy przeciwnik od zawsze). To były najdłuższe 3 km ostatniego czasu - punkt z wodą stał dopiero na 6 (!) km. Gdy doczłapałam się do niego, pochwyciłam butlę z wodą i postanowiłam nie puścić aż do mety. W końcu do planowanych 13 km jeszcze trochę brakowało. Tak źle nie biegło mi się już bardzo dawno - każdy kolejny krok naprzód to był efekt wytężonej pracy mojego umysłu. Przy moście naprzeciwko Wawelu kolejny punkt z wodą - więc i kolejna butla dla ochłody na ciało, bo naprawdę gorąco było, ale jak się okazało, do mety zamiast spodziewanych 3 km - ok. 1 km pozostał (co było wiadomo na ostatniej prostej na Plantach, bo trasa nie była oznaczona). Bez sensu ten drugi punkt z wodą , bo przecież można było to jakoś bardziej równo podzielić. No ale - pierwsza edycja imprezy, więc mogą być błędy.
Koniec końców okazało się, że te blisko 11 km przebiegłam w 61'31", co i tak należy uznać za sukces.
Wypada się jeszcze pochwalić, że na Mistrzostwach Polski w radioorientacji sportowej, które odbyły się w moim rodzinnym Zamościu udało mi się nie zgubić:). Było naprawdę super po dość długiej przerwie zmierzyć się z otwartą przestrzenią, a nie wytyczoną od początku do końca trasą. I po raz kolejny uświadomiłam sobie(choć już powoli tę świadomość kurz przykrywać zaczął), że w tym bieganiu po lesie najpiękniejsze (ale i trudne jednocześnie) jest to, że w przeciwieństwie do asfaltu czy innych ścieżek biegowych miejskich, jeśli czegoś sama od początku do końca nie wypracujesz, to żadna amortyzacja w nawet najlepszych butach świata nie pozwoli Ci korzystać z siły oddawanej przez podłoże. Bo przy bieganiu na przełaj to się po prostu nie sprawdza - masz tylko to, co potrafią Twoje mięśnie i na ile pozwala Ci Twoja wytrzymałość. A moja..? No cóż, stwierdzam lapidarnie, że była znacząco lepsza w okresie przed zarzuceniem radioorientowania się:) Słowem - roztoczańskie tereny dały mi w kość. I o to chodziło:).
I nawet udaje mi się ostatnio w miarę regularnie trenować - szaleństwo normalnie:). A podbiegi na Agrykoli to teraz mój ulubiony akcent, a co! ;).
środa, 17 sierpnia 2011
Akcja poszukiwawcza ochotników do drużyny!
Kochane Czytelniczki Biegaczki i Kochani Czytelnicy Biegacze!
Być może ktoś z Was nie ma jeszcze planów na start w najbliższą sobotę i zechciałby wspomóc swoją Osobą "moją" ekipę - FDNT Running Team (ekipa biegowa Fundacji "Dzieło Nowego Tysiąclecia") podczas sztafetowego Biegu Śladami Jana Pawła II, który odbędzie się 20 sierpnia na trasie między Wadowicami a Krakowem? Szczegóły tutaj: biegpapieski.pl . Dystans do wyboru - 10,5 lub 11,5 km :).
Bardzo zależy mi na tym starcie sztafetowym, a w związku z sezonem wakacyjno-urlopowo-jeszczeinnym niestety nasze własne siły liczą 4 osoby zamiast wymaganych 5....
Co w zamian? Wdzięczność dozgonna;) i teamowa koszulka gratis:). No i satysfakcja bezcenna, rzecz jasna.
PS. Z Warszawy zapewniamy transport.
Być może ktoś z Was nie ma jeszcze planów na start w najbliższą sobotę i zechciałby wspomóc swoją Osobą "moją" ekipę - FDNT Running Team (ekipa biegowa Fundacji "Dzieło Nowego Tysiąclecia") podczas sztafetowego Biegu Śladami Jana Pawła II, który odbędzie się 20 sierpnia na trasie między Wadowicami a Krakowem? Szczegóły tutaj: biegpapieski.pl . Dystans do wyboru - 10,5 lub 11,5 km :).
Bardzo zależy mi na tym starcie sztafetowym, a w związku z sezonem wakacyjno-urlopowo-jeszczeinnym niestety nasze własne siły liczą 4 osoby zamiast wymaganych 5....
Co w zamian? Wdzięczność dozgonna;) i teamowa koszulka gratis:). No i satysfakcja bezcenna, rzecz jasna.
PS. Z Warszawy zapewniamy transport.
piątek, 5 sierpnia 2011
Meldunek z pola walki
O walkę treningową chodzi, rzecz jasna :).
Zatem melduję, że moja chwilowa nieobecność nie była zamierzona, ale nie oznacza też wcale, że w tym czasie odwiesiłam buty na przysłowiowym kołku! Dziś na przykład wzięłam się za podbiegi na Agrykoli (w końcu(!)po takim długim czasie), ale o treningach może w niedzielę uda się skrobnąć co nieco.
Meldunek nr 2 jest taki, że weekend spędzam w rodzinnych stronach w sposób dawno przeze mnie praktykowany - w lesie, na zawodach w radioorientacji sportowej:) Trzymajcie kciuki, abym sobie przypomniała w porę "jak to leciało" i nigdzie się po drodze nie zawieruszyła :D. Przede wszystkim, liczę na solidny trenig po terenie, którego na codzień tak mi brak.
Powodzenia wszystkim w weekendowych planach biegowych!
Zatem melduję, że moja chwilowa nieobecność nie była zamierzona, ale nie oznacza też wcale, że w tym czasie odwiesiłam buty na przysłowiowym kołku! Dziś na przykład wzięłam się za podbiegi na Agrykoli (w końcu(!)po takim długim czasie), ale o treningach może w niedzielę uda się skrobnąć co nieco.
Meldunek nr 2 jest taki, że weekend spędzam w rodzinnych stronach w sposób dawno przeze mnie praktykowany - w lesie, na zawodach w radioorientacji sportowej:) Trzymajcie kciuki, abym sobie przypomniała w porę "jak to leciało" i nigdzie się po drodze nie zawieruszyła :D. Przede wszystkim, liczę na solidny trenig po terenie, którego na codzień tak mi brak.
Powodzenia wszystkim w weekendowych planach biegowych!
Subskrybuj:
Posty (Atom)